Η Ελβετία θα καταβάλει υψηλό τίμημα σε απώλειες εξαγωγών, μεγαλύτερο κόστος εμπορικών συναλλαγών και μείωση της ελκυστικότητάς της ως επιχειρηματικού κόμβου, εφόσον αποφάσισε να αποσυρθεί από το προσχέδιο συνθήκης, η οποία θα τη συνέδεε πιο άνετα με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη μεγαλύτερη εμπορική της εταίρο. Οι ανησυχίες, που ευρέως διατυπώνονταν σχετικά με τη δυνητική απόκτηση μεγάλης ισχύος έναντι της χώρας από τις Βρυξέλλες, δεν επέτρεψαν την ανανέωση στο σύμφωνο που είχε υπογραφεί μεταξύ των δύο μερών το 2018. Βάσει αυτού, η Ελβετία, αν και μη μέλος της Ε.Ε., θα μπορούσε να συνεχίσει να ακολουθεί τους κανόνες που διέπουν τη γιγαντιαία ενιαία αγορά, συμπεριλαμβανομένης και της ρήτρας για την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων.
Η αντιευρωπαϊκή Ακροδεξιά πανηγύρισε την κατάλυση ενός συμφώνου με «αποικιοκρατικό χαρακτήρα», ενώ η Αριστερά σχολίασε θετικά το ότι η χώρα υπερασπίστηκε τα μέτρα υπέρ των υψηλών μισθών των εργαζομένων της. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις και οι οικονομολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι θα υπάρξει σημαντική εξασθένηση της οικονομικής δραστηριότητας. Μπορεί να μην εκδηλωθεί αίφνης ένα σοβαρό γεγονός, αλλά θα γίνεται ορατός ο αντίκτυπος βαθμιαία. Κι αυτό γιατί πάνω από 100 επιμέρους διμερείς συμφωνίες σχετικές με το απρόσκοπτο διασυνοριακό εμπόριο καθίστανται πλέον άνευ αντικειμένου, ενώ από την πλευρά τους οι Βρυξέλλες εμμένουν στη θέση τους να μην παραχωρήσουν στην Ελβετία εκ νέου πρόσβαση στην ενιαία αγορά χωρίς συνθήκη.