Αρθρογραφεί η Κουβουτσάκη Κατερίνα, Φιλόλογος, glglory.com

Σε μια εποχή αδιαφορίας …κοινωνικής αναλγησίας , συναισθηματικής ανασφάλειας, αβεβαιότητας πρέπει να υπάρχει στην καρδιά μας αγάπη, γενναιοδωρία, γνώση, ελπίδα, προσμονή, γαλήνη, χαρά και  ζωή.

Η αγάπη, η γενναιοδωρία, η ευλάβεια, η γνώση, η ελπίδα, η προσμονή, η γαλήνη, η χαρά είναι το αντίδοτο στη ζοφερή πραγματικότητα.

Στην εποχή μας οι ηθικές αξίες περνούν κρίση. Οι υλικές αξίες έχουν υποσκελίσει τις ηθικές. Ζούμε σε μια εποχή που το «έχω» είναι αδιαφιλονίκητα τάρταρο του «είμαι». Ο υπερκαταναλωτισμός και το όραμα του υλικού ευδαιμονισμού ισοπέδωσαν τις ηθικές αντιλήψεις, εξάλειψαν την ευαισθησία, άμβλυναν την ηθική βούληση. Ο άνθρωπος έπαψε να είναι συνάνθρωπος, δεν αντιμετωπίζεται ως αξία, αλλά ως μέσο για εκμετάλλευση. Η αλληλεγγύη, η αμοιβαιότητα, η ανθρωπιά και η ανιδιοτέλεια θεωρούνται παρωχημένες αντιλήψεις. Το χαμόγελο θεωρείται ύποπτο και η φιλία εξυπηρετεί ωφελιμιστικές σκοπιμότητες.

Εξάλλου η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη συντέλεσε και αυτή στον αποπροσανατολισμό του ανθρώπου με συνέπεια τον επαναπροσδιορισμό των αξιών. Οι πνευματικές και ηθικές αξίες παραμερίστηκαν και δόθηκε έμφαση στις οικονομικές. Η μονοδιάστατη αυτή αντίληψη οδήγησε στη θεοποίηση του κέρδους. Ιδανικός τύπος ανθρώπου της εποχής μας δεν είναι ο «καλός κάγαθός» αλλά μόνο ο παραγωγικός, ο οικονομικά επιτυχημένος.

Ζούμε σε μια «σκληρή» εποχή με τους ανθρώπους να γίνονται ατομιστές και ανταγωνιστικοί. Παλεύουν για να επιβιώσουν και να καλύψουν τις ανάγκες τους και δεν βλέπουν πέρα απ’ τα δικά τους προβλήματα. Νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους, αποστερημένοι από κάθε συναίσθημα ανθρωπιάς και αλτρουισμού. Χωρίς καλοσύνη, ευγένεια, γενναιοδωρία…